14/02/2014
Dit werkje ( uit de reeks levenselementen) wil ik graag verwoorden met een stukje poëzie a.v.:
Vrij en ongedwongen
Zweef ik
Mijn dromen achterna
Tot ik de wolken raken kan
Tot daar
Waar sprookjes
Werkelijkheid worden
Waar alles mag
En niets meer moet.
En is het niet dat, waar zélfs de grootste realist en de meest sombere pessimist stiekem van dromen?
14/02/2014
Voor de mens begint het tijdsgebeuren bij zijn geboorte. De verbondenheid van de twee geliefden en de vrucht die daaruit is ontstaan, wordt gesymboliseerd door de vlinders, het eitje, de larve en het cocon, symbool voor een zelf geschapen, beschermde, veilige wereld, onlosmakelijk verbonden met het universum, in een voortdurende levens- en tijdcyclus. De wegvliegende vlinders die in de verte verdwijnen, vliegen in de richting van een stiltegebied, zuiver en ingetogen. Een rustplaats, waarbij het licht in de verte ons verteld dat dit wellicht niet het einde is, doch de aanvang van een nieuw begin.
13/02/2014
Ode aan het “Licht”, symbool voor de “Grote Energie”, waar alle leven vandaan komt en uiteindelijk ook weer naar toe gaat bij het beëindigen van de levenscyclus. Zoals hierboven beschreven, verbeeldt het ook het weten en begrijpen, de verdieping en spiritualiteit.
Dit werk wil ook een ode zijn aan het positieve denken, de levensvreugde, al het mooie van de natuur en de dingen die ons omringen en ons leven mede de moeite waard maken, doch waar we soms te weinig bij stil staan, bezig als we zijn met alle materiële beslommeringen. Ook hier gaan we weer op zoek naar de juiste balans tussen lichaam en geest, de plaats die wij innemen in het wonderlijke geheel van onze wereld en van het hele universum.
13/02/2014
Jonge sterren en nieuw leven lichten helder op in een veelkleurige nevel van gloeiende gassen en sterrestof. Een prachtig en feeëriek schouwspel en tegelijk een belofte voor nieuw leven.
13/02/2014
Hoe klein en nietig ook in het geheel, toch komen we in onze filosofie omtrent dit hele, fantastische gebeuren steeds uit bij de mens. Zijn ontstaan en geboorte zijn evenzeer een ‘kosmisch gebeuren’, vergelijkbaar met de beschrijving van het voorgaande en evenzeer een ‘wonderlijk proces’ waarbij we, telkens opnieuw, een gevoel van ‘verwondering’ niet kunnen onderdrukken. Een fysisch gebeuren, dat evenwel zijn oorzaak vindt bij een positieve emotie. Een gevoel dat ons aanzet tot ‘liefde’. Een liefde die we bestendigen in de creatie en het beschermen van nieuw leven.
13/02/2014
Mensen sluiten zich vaak ongewild op in een zelf gebouwde gevangenis van vooroordelen, kortzichtigheid, gebrek aan vertrouwen in zichzelf en in de medemens. Hun onvermogen om hun gevoelens en emoties de vrije loop te laten, om onbevooroordeeld en met open oor en oog naar anderen te luisteren en te kijken, beperkt en danig in het verruimen van hun horizont, het aanpassen van hun soms te strakke principes onder invloed van de omstandigheden. Het zorgt vaak voor veel onbegrip, en leidt tot misverstanden en zelfs conflicten, die zelfs grote dimensies kunnen aannemen.
13/02/2014
Het onderwerp is even mooi als eenvoudig; de liefde tussen mensen, de liefde tot de natuur, de perfecte harmonie tussen beiden. Mens en natuur, gemaakt voor elkander, van de geboorte tot de dood, doorheen alle seizoenen, doorheen mooie, doch ook barre tijden, in perfecte harmonie.
13/02/2014
Mens en wereld, een onderdeel van een immens universum. We zijn een klein deeltje in een reusachtig raderwerk, een hogere orde. De stand van de wetenschap stelt ons in staat daar enig inzicht in te krijgen. Doch er bestaat wellicht nog heel veel tussen hemel en aarde, waarvan wij zelfs nog geen vermoeden hebben. De mens is, in lichaam en ziel, een deel van een veel grotere samenhang, van een kringloop, waar het ene het andere beïnvloedt. Het is dus niet te verwonderen, dat de mens invloeden ondergaat van zon en maan, van de stand van de sterren.
13/02/2014
Over het ontstaan van onze wereld zijn in er de loop der tijden nogal wat controversen ontstaan. Vooral toen Darwin in de 19e eeuw zijn evolutietheorie publiceerde, verloor het aloude Bijbelse scheppingsverhaal nogal wat terrein.
Maar of je nu gelooft in het ‘Darwinisme’, of een aanhanger bent van het ‘Creationisme’, doet er eigenlijk niet zoveel toe. Beide verhalen passen eigenlijk wonderwel in elkaar, zeker als je beseft dat het eeuwenoude Genesis verhaal werd geschreven door eerder eenvoudige mensen, in een tijd dat ‘wetenschap’ nog een absolute onbekende was.
11/02/2014
Elke geboorte is een wonderlijk proces, vol ongekende beloften en mogelijkheden, die zich langzaam zullen ontplooien en groeien naar volwassenheid. Dat geldt voor de mens zowel als voor de hele kosmos. In de gewelddadige energie, de gas- en gloeiende waterstofwolken die door een stervende ster tot ver in het heelal worden verspreid, zit alle materie, nodig voor de aanmaak en vorming van een nieuwe Melkweg. In de moleculaire wolk zit een hoop materiaal dat slechts wacht om door een toevallige samenloop van omstandigheden een eigen kernfusie reactie op te starten en zo de nieuwe sterren tot leven te wekken. Die zullen vervolgens uitgroeien tot nieuwe zonnen, bron van leven voor nieuwe gordels van planeten, die op hun beurt uit haar schoot zullen ontstaan.
© 2025 Dirk Maris | Theme by Eleven Themes