Lotsbestemming (80 x100)

14/02/2014

Ook al lijkt de mens bij zijn geboorte een blanco onbeschreven blad, en ook al zal hij of zij grotendeels zelf verantwoordelijk zijn voor het invullen van zijn of haar eigen verhaal, toch geloven we in een zekere lotsbestemming. Elke mens is immers een gedetermineerd ‘zijn’.

De ‘bagage’ die je meekrijgt bepaal je immers niet zelf, de ontwikkeling en het gebruik ervan echter wel. De gave van de spraak, zo ook de creativiteit, worden ons geschonken, de taal en woorden leren we, de wijze waarop we ons vervolgens uiten, bepalen we zelf.
Gezien de mens echter een ‘zijn’ is met heel wat bijkomstigheden zullen we zelf, en dus ook de wijze van ons te uiten, sterk beïnvloed worden door onze omgeving, door anderen die we op onze levensweg ontmoeten. Van bij de geboorte, over de jeugdjaren en zelfs doorheen de volwassenheid, zullen zij ons in grotere of kleinere mate determineren, in een of andere richting vormen. Zo ontwikkelen we een overtuiging en een doel dat we willen veruitwendigen via onze ‘taal’, een taal van woorden en/of beelden.

Zij die de gave van de creativiteit hebben meegekregen, en die tot een eigen taal en instrument hebben ontwikkeld, wenden de verworven kundigheid aan om hun verhaal te vertellen, hun boodschap te verkondigen. Of gewoon, om kond te doen van hun visie op mens en wereld, vertaald in de taal van het hart, van de ziel. Op deze wijze brengt de kunstenaar zijn diepste gevoelens in woord en beeld. Hij stelt zich daarbij uiterst kwetsbaar op in de hoop op zijn of haar beurt mensen die willen lezen, kijken en luisteren, positief te beïnvloeden, en daarmee zijn bescheiden bijdrage te leveren aan een mooiere en betere wereld.