Toevallig of voorbestemd (60 x 70)

02/04/2014

Een werk dat weer past in het hele scheppingsverhaal waarover we het al eerder hadden.
Vanuit de oerknal vormen zich planeten, en vervolgens allerlei levensvormen. De puzzelstukken beginnen in elkaar te passen, hoewel het hele universum en ook wijzelf, nog steeds verder in ‘wording’, in evolutie zijn.

Is dit alles een spel van het toeval? Of zit er een ‘plan’ achter de wonderbaarlijke orde die is ontstaan uit een onvoorstelbare chaos? En wat met het intelligente, spirituele leven dat is ontstaan?
In de evolutieleer lezen we dat, voorgaand aan de mens, de dinosaurussen deze aarde hebben bevolkt, en werden uitgeroeid door een nucleaire winter, waarschijnlijk veroorzaakt door een reusachtige inslag op deze planeet.

Toen verscheen er een nieuwe levensvorm, de mens, die in zijn nog jonge evolutie een dermate hoog peil bereikt dat hij een gecompliceerd denkpatroon én gevoelens als vriendschap, solidariteit en medelijden kan ontwikkelen. Spijtig genoeg ontwikkelen er zich tegelijk ook minder positieve gevoelens, die hem intussen in staat stellen de gevreesde nucleaire winter zélf te veroorzaken…

In heel deze evolutie werd het steeds moeilijker om in het toeval te blijven geloven, in een toevallig ‘biologisch’ gegeven. De mens is mijn inziens iets meer dan een gecompliceerde centrale computer, die d.m.v. neuronen en transmitters een fantastische mechaniek aandrijft. Hij wordt in zijn doen en laten, in het nemen van zijn beslissingen, in zijn verhouding tot de medemens door iets meer ‘bezielt’ dan allerlei chemische processen die gevoelens van liefde of verlangen moeten verklaren.

Het is een feit dat t.o.v. elke wetenschappelijke verklaring weer nieuwe vragen rijzen. Het lijkt een kwestie van geloof of ongeloof. Doch het houdt ons hoe dan ook allen bezig. In onze aangeboren angst om te sterven, stellen zelfs de meest ‘nuchtere’ onder ons zich vragen. Anderen stellen eenvoudigweg vertrouwen in hun God, of verkiezen hun lot in handen te leggen van een Hogere Macht.

Doch velen zoeken een antwoord op de vragen omtrent leven en dood, het bestaan en voortbestaan van een onsterfelijke ziel. Zo ook kunstenaar, die zijn voortdurend zoeken omzet in woorden en beelden, en op deze wijze op zoek gaat naar antwoorden. Met zijn woorden, beelden, muziek enz., gaat hij de confrontatie aan met de toeschouwer, in de hoop bij elke nieuwe ‘ontmoeting’, toevallig of gepland, het uiteindelijke antwoord te vinden.