The great act

28/03/2014

Het leven is een schouwtoneel, eenieder speelt z’n rol en krijgt z’n deel… De ene echter al wat meer dan de andere, sommige alles, velen…niets… Meer nog, enkel ellende is vaak “hun” deel. Wat in liefde, door ijverige handen werd opgebouwd, wordt vaak door agressie en geweld – gevolg van zucht naar macht en geld – weer afgebroken.

De mens is er in geslaagd, vaak letterlijk, het huis waarin hij woont te vernietigen, geïnspireerd door zogenaamd verlichte despoten van de meest verscheiden pluimage, doch steeds met dezelfde kwaadwillige intenties. Het toppunt van kortzichtigheid en domheid!

Ze brengen hun perfide ideeën niet zelf in praktijk, daarvoor ontbreekt hen de echte moed.
Het liefst laten ze die, zonodig in de naam van al wat heilig is, door goedgelovigen, misbruikte idealisten en bange mensen uitvoeren.

Die allesvernietigende kring kan slechts doorbroken worden als we er in slagen elkaar de hand te reiken, over alle grenzen heen van ras, kleur of religie, arm of rijk, als solidaire bewoners van deze planeet. En tegelijk “samen” de zorg opnemen voor deze wereld die ons werd toevertrouwd, en waarvoor we een verpletterende verantwoordelijkheid dragen t.o.v. alle toekomstige generaties.

Slechts respect voor “elke” mens, z’n filosofische en religieuze overtuiging, een gepast gevoel van rechtvaardigheid, solidariteit en liefde tot elkaar, kan de mensheid wat dichter bij elkaar brengen.
Iedere mens heeft recht op z’n eigenheid, op behoud van z’n persoonlijkheid en zelfrespect.
Hij heeft het recht positief kritisch te denken en zich daarbij te uiten, doch met respect tot de mening van anderen, ook al is die verschillend van de zijne. Verscheidenheid is immers een waardevolle bijdrage tot onze geestelijke groei en culturele rijkdom.

Als “gecultiveerd ras” die naam waardig, dient de mens zich daarbij te verzetten tegen “alle” vormen van geweld, fysisch zowel als psychisch.

Doch alvorens het zover is zullen nog heel wat kaartenhuisjes, al dan niet onder applaus, worden opgebouwd, om vervolgens te worden neergehaald. Dromen van vrede, van vriendschap en schoonheid uit elkaar te zien spatten.

Een vrolijke “act” op ’t eerste zicht, doch er zit veel verborgen achter het masker van de clown, symbool voor de meerderheid van eenvoudig goede mensen, die weliswaar “weten”, doch zwijgend hun lot aanvaarden.
Maatschappijkritisch, maar toch op positieve wijze gebracht, wil dit werk z’n steentje bijdragen tot een meer kritische, doch positieve bewustwording.