“Waar de sterre bleef stille staan…” (40 x 50)

04/04/2014

Iedere mens gaat vanaf zijn geboorte “op weg”, op zoek naar zijn of haar gekozen doel in het leven. Sommigen kiezen zeer bewust en gaan vastbesloten en recht op hun doel af. Voor heel wat anderen wordt het een moeilijke tocht. Hun mogelijkheden zijn weliswaar niet gering, doch ze volgen keer op keer een ster die hen naar “nergens” leidt. Toch vinden ze vaak de kracht en de moed om te herbeginnen. En na veel omzwervingen bereiken ze dan toch het uiteindelijke doel in hun leven. Ze worden alsnog tevreden en gelukkige mensen.

Jammer genoeg is het geluk nog niet weggelegd voor een meerderheid van onze wereldbevolking. Een ontstellende vaststelling. Ze worden geboren in het duister, in ellende en miserie. Toch trachten sommigen onder hen toch nog “op weg” te gaan, vaak letterlijk. En af en toe twinkelt er wel eens een sterretje, doch meestal blijven ze in het donker dwalen. Het zijn de verdrukten, de verstotenen, de verworpenen, de vluchtelingen, die leven in onzekerheid, tussen oorlogen en conflicten, en er niet uit weg geraken. Ook zij zoeken een sprankel licht, een beetje geluk en wachten op de “ster” die hen kan geleiden naar een meer menswaardig bestaan. Want elke mens, ook de minstbedeelde, heeft daar recht op.

“Vrede op aarde” zou de eerste stap kunnen zijn, zodat ook bij hen “de sterre eindelijk kan stille staan”.